Weblog

We horen van steeds meer situaties waarin starters bij hun ouders moeten blijven wonen of alleenstaanden die geen huis kunnen kopen omdat de prijzen te hoog zijn. Ook blijft de wachttijd voor sociale huurwoningen hoog. Hier moeten we iets aan doen.

Jongeren wonen noodgedwongen bij hun ouders omdat ze geen betaalbaar huis kunnen vinden. Ouderen zitten vast in hun te grote huis omdat er te weinig seniorenwoningen zijn. Voor alleenstaande starters is het onmogelijk om een huis te kopen. De wachttijd voor sociale huurwoningen is inmiddels gestegen tot acht jaar.

Als je dit zo leest lijkt het alsof wonen de afgelopen jaren een onderschikt onderwerp is geweest in Bunschoten. Hoe kan het dat er zoveel mensen zitten te wachten op een geschikt en betaalbaar huis?

Jongeren wonen noodgedwongen bij hun ouders omdat ze geen betaalbaar huis kunnen vinden. Ouderen zitten vast in hun te grote huis omdat er te weinig seniorenwoningen zijn. Voor alleenstaande starters is het onmogelijk om een huis te kopen. De wachttijd voor sociale huurwoningen is inmiddels gestegen tot acht jaar.

Kamerlid Pieter Grinwis (ChristenUnie) heeft zich vandaag in de Tweede Kamer ingezet voor een betere positie van marktkooplieden. Tijdens een debat met de minister van Economische Zaken heeft hij een motie ingediend met als doel om tot vergunningen met een veel langere looptijd dan nu te komen.

We zijn nu ongeveer halverwege de periode als gemeenteraad, ik wil dit stuk niet beginnen met politieke zaken, maar meer op waarom ik actief ben in de samenleving en de politiek. Mijn betrokkenheid begon 18 jaar geleden toen ik deelnam aan een denktank van een politieke partij, en eerder al als lid van de watersportvereniging in ons dorp. In de denktank lagen veel onderwerpen vanuit de samenleving op tafel, door mee te praten en te leren debatteren konden wij iets bijdragen aan de lijn van de partij op diverse standpunten. Vanuit de denktank ging ik over naar commissie- en raadswerk in 2010 en 2011. Als iemand met praktische scholing en beperkte politieke kennis, en als iemand die het lastig vond in het openbaar te spreken, betrad ik de politieke arena die destijds uitdagend was met partijen zoals Betaalbaar Bunschoten en de afsplitsingen daarvan.

Begin februari is de Spreidingswet in werking getreden. Daarmee kan de regering de asielzoekers eerlijker gaan verdelen over Nederland.

Omdat Ter Apel over loopt en de situatie daar onhoudbaar is en omdat er te weinig gemeenten zijn die asielzoekers opvangen, was deze wet nodig. Nu moeten provincies en gemeenten meer opvangplekken gaan realiseren. Als ChristenUnie vinden wij het onze plicht om te voldoen aan die wettelijke opdracht en ook hier asielzoekers op te gaan vangen.

We staan als Bunschoten bekend als een sociaal dorp. De binding is groot, mensen kijken naar elkaar om en helpen elkaar. Natuurlijk is het niet meer “ons kent ons”, zoals vroeger. Maar het sociale karakter van onze gemeente is er nog altijd.

Dat sociale moeten we ook als gemeentebestuur blijven uitdragen. Er gebeuren gelukkig veel mooie dingen. We investeren veel in jeugdzorg en ouderenzorg. En we hebben naast de reguliere hulp ook een eigen organisatie als De Boei, die uniek is en veel hulp biedt. En ook vanuit bewoners en kerken gebeurt er veel.

Als gemeente geven we dus veel geld uit aan zorg. Maar het is jammer dat geld uitgeven voor zorg zo vaak als een probleem wordt gezien. Het bieden van zorg moet geen probleem zijn, maar een voorrecht. Een voorrecht dat we anderen kunnen helpen.

Allereerst wil ik alle lezers een gezegend 2024 toewensen. Voor mij houdt dat in dat ik erop vertrouw dat in voor en tegenspoed mijn Schepper mij nabij zal zijn. Dat geeft rust en houvast bij al het gebeuren in het nieuwe jaar.