In de Bunschoter van maandag 7 maart staat onder de rubriek  Opinie een artikel van Peter Frans Koops van de Spakenburgse Vrijheidspartij (SVP). De kern van zijn verhaal is dat hij de lezers trakteert op een eigen analyse en verklaring over het verlies aan stemmen dat de ChristenUnie plaatselijk heeft geleden bij de laatste Provinciale verkiezingen. Nu is het gebruikelijk dat commentatoren en journalisten vaak komen met zinvolle analyses en beschouwingen. Echter als politici, zo kort na de verkiezingen, komen met hun analyse van de uitslag van een andere partij, dan is er reden dat kritisch te volgen. Volgens mij heeft Koops zelf ook nog genoeg om te analyseren. In het geval van de plaatselijke SVP en de landelijke PVV is daar naar mijn idee alle aanleiding toe. Vergelijk maar eens het grote verschil in stemmen dat de SVP kreeg in maart 2010 bij de gemeenteraadsverkiezingen en het aantal stemmen dat de PVV kreeg van de inwoners uit Bunschoten-Spakenburg in juni 2010 bij de Tweede Kamerverkiezingen.

Het verlies aan stemmen van de ChristenUnie tijdens de Provinciale Statenverkiezingen wordt door Koops heel snel neergezet. Het slappe islamstandpunt als aanwijsbare oorzaak is het belangrijkste argument. Daar rekent de kiezer de ChristenUnie op af volgens de heer Koops. Met als onderbouwing een aantal reacties die hij heeft gehoord. Op basis daarvan worden forse conclusies getrokken. Een analyse die niet gebaseerd is op feiten, maar naar mijn idee meer te maken heeft met het gedachtegoed van Koops zelf. Een voorbeeld van wat de Engelsen ‘self fulfilling-prophecy’ noemen. In het Nederlands een zelf-vervullende voorspelling waarin een schrijver het eigen ingenomen standpunt probeert waar te maken. Zonder de feiten te laten spreken, redeneert men toe naar datgene wat hij of zij van te voren al vond. En de consequentie is dat iemand zich baseert op onjuiste feiten, een onjuiste analyse en ook komt met onjuiste aanbevelingen.  

Afgelopen vrijdag heeft de heer Gert-Jan Segers in een ingezonden artikel in ‘De Bunschoter’ al uiteengezet dat de ChristenUnie in de Islam meer ziet dan alleen een politieke ideologie. In wezen is er sprake van verschillen in geloof en dat maakt dat de kloof groot is. Tegelijk betekent het echter ook dat we de moslims niet typeren als mensen die allemaal radicaal zijn en verkeerde idealen of bedoelingen hebben. Ze zijn deel van de Nederlandse samenleving en we hebben ze hier ruim veertig jaren geleden zelf naar Nederland gehaald om productiewerk te laten doen.

In 2010 hebben we als ChristenUnie fractie in Bunschoten volop meegedaan aan de discussie toen de SVP kwam met een initiatiefvoorstel om een boerkaverbod in te stellen in onze gemeente. Daar is uitvoerig over gesproken, zowel in een commissievergadering als in een raadsvergadering. En we hebben het voorstel serieus genomen door het debat aan te gaan. Daarin hadden we als fractie uitgesproken opvattingen. Die hebben we ook geventileerd. Als je echter elkaar niet kunt overtuigen en standpunten verschillend blijven, dan is het wel heel gemakkelijk om het standpunt van de ChristenUnie te typeren als slap. Volgens mij was de conclusie in de discussie over het boerkaverbod dat we heel verschillend aan kijken tegen de islam in ons land. Terwijl uw partij stelt dat de islam een groot gevaar is voor de Nederlandse samenleving, inclusief de samenleving in Bunschoten, is door de ChristenUnie aangegeven dat je niet kunt stellen dat dat geldt voor de moslims in zijn totaliteit. Wij willen radicale moslims die een bedreiging vormen voor onze rechtsstaat stevig aanpakken en straffen. Maar maatregelen, zoals het verbieden van het dragen van een boerka of een hoofddoek, die alle moslims, zonder onderscheid, treffen, is en riekt naar ongelijke bejegening en behandeling.

Deze opvattingen van de SVP, en op landelijk niveau de PVV, hebben ook al zijn sporen achtergelaten in ons dorp. Neem als voorbeeld de moslims die in ons dorp wonen. Inwoners die hier vaak goed zijn geïntegreerd. Ze gaan naar hun gebedsruimte en nemen hun plaats in in de samenleving. Er zijn geen klachten over hun functioneren. Toen we in het kader van het initiatiefvoorstel van de SVP als fractie een gesprek hadden met de twee bestuursleden van de Turkse gemeenschap, viel me op dat de bestuursleden aangaven dat er wel degelijk sprake is van een verandering in gedrag in vergelijking met een aantal jaren geleden. Terwijl ze vroeger spontaan contact hadden met veel mensen bijvoorbeeld op het voetbalveld, merken ze nu dat mensen meer gereserveerd zijn. En dat werkt door, het heeft consequenties voor hun gedrag. Ze worden voorzichtiger en voelen zich minder geaccepteerd. Voorzichtiger, omdat ze het gevoel hebben dat mensen in ons dorp ook anders tegen hen aankijken en hen anders bejegenen. Terwijl er op basis van hun gedrag geen enkele aanleiding toe is.   Maar hierdoor zijn ze wel minder open naar anderen dan eerder het geval was.

Beste Peter Frans Koops, in het verkiezingsprogramma van de SVP schrijft u over de bewogenheid van Jezus voor alle mensen. Vanuit de tekst in Matth. 7: 12 ‘Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen.’ Dat ziet u ook als een richtsnoer en inspiratiebron voor het denken en handelen van de SVP.  Hoe verhoudt zich dat met het gegeven dat moslims in Nederland, vooral door het toedoen van de PVV en gesteund door de SVP, zich achtergesteld en minder geaccepteerd voelen?

De ChristenUnie zet zich de laatste tijd volop voor de vrijheid van christenen in moslimlanden. Het kan en mag niet dat ze onderdrukt worden in landen waar moslims de overhand hebben. Tegelijk geldt dat wij niet geloofwaardig overkomen wanneer wij hier moslims vrijheden ontnemen.

De ChristenUnie is bereid vanuit het christelijk gezichtspunt met u het debat te voeren over onze houding ten aanzien van onze moslim medeburgers. En dan graag op basis van argumenten waarbij je elkaar serieus neemt.

Andries Nicolai, fractievoorzitter van de ChristenUnie