Een chip waarmee je mensen feilloos kan traceren is toekomstmuziek… of toch niet? De techniek bestaat al. De zogenoemde Radio Frequency IDentification chip (RFID chip) wordt op dit moment door bedrijven al gebruikt om de streepjescode te vervangen. Hoe het werkt? Eigenlijk vrij simpel. Je implanteert de RFID chip in een produkt. Deze chip zendt een uniek radiosignaal uit. Nu nog een lezer er langs en je weet precies wat er gepasseerd is.

 

De volgende stap is het implanteren van deze chip bij de mens. Hoewel… de volgende stap. In mijn zoektocht naar informatie over deze chip kwam ik erachter dat het al gebeurt! De Baja Beach Club te Rotterdam gebruikt deze chip al voor mensen. Je kan hem in laten brengen op de rug van de hand en je kan hem gebruiken om te betalen en om je te legitimeren aan de deur. Het concept schijnt goed te werken en er zijn natuurlijk nog meer goede toepassingen te bedenken als iedereen zo'n chip bij zich draagt: plaats bijvoorbeeld een lezer bij de ingangen van je huis en je weet precies wie er ingebroken heeft, plaats lezers bij de ingangen van grote gebouwen en je weet precies hoeveel mensen er binnen zijn bij een calamiteit, plaats lezers bij de ingangen van de Londense metro en je hebt meteen een lijst met verdachten van een aanslag, plaats lezers op straat en je kunt de ontsnapte TBS'er zonder problemen weer terug vinden.

Toch is er veel kritiek op de eventuele toepassing van deze chips bij mensen. Het Big Brother idee van George Orwell komt boven drijven. Er ontstaat een beeld van een oppermachtige overheid die precies kan volgen wat je doet, ook privé. Hoe is de informatie die op deze wijze vrij komt te beheersen en hoe voorkom je dat het in 'verkeerde handen' (bijvoorbeeld grote bedrijven die het voor reclamedoeleinden zullen gebruiken, of terroristen die een aanslag op een wereldleider willen plegen) valt? De mens heeft immers al aangetoond om, in de basis goed bedoelde, technologische ontwikkelingen aan te wenden voor de verkeerde doeleinden. GPS wordt gebruikt voor precisiegestuurde massavernietigingswapens, infraroodzoekers worden gebruikt in hittezoekende raketten, internet wordt gebruikt voor de verspreiding van alles wat God verboden heeft…

Langzaam ontstaat een politieke discussie over de (beperking van de) toepassingsmogelijkheden van deze chip. Door het partijbureau van de ChristenUnie is daarom een werkgroep in het leven geroepen om goed over deze ontwikkeling na te denken, kansen en gevaren te benoemen en zo een standpunt te vormen. Dit lijkt mij de beste ontwikkeling tot nog toe op het gebied van de RFID chip. Mijn zoektocht naar en bovenstaande afwegingen over de chip hebben nog niet geleid tot een standpunt over de toepassing bij mensen. Ik hoop dat de landelijke werkgroep van de ChristenUnie mij hierbij kan helpen…

 

HdH

13-7-2005

 

Reageren op deze column? Stuur een e-mail naar info@bunschoten.christenunie.nl.