Hoewel de opkomst onder de jongeren veel beter kon, mag de ChristenUnie toch niet klagen over de inhoud en de oogst van de jongerenavond die afgelopen dinsdag in het gemeentehuis werd georganiseerd. Jongeren van 15 tot 25 schoven samen met de lokale ChristenUnie politici aan de juist gevulde raadstafel om te praten over onderwerpen als wonen, werken, geloven, uitgaan, drugs en vandalisme. In een avond vullend programma konden onze plaatselijke jongeren hun mening kwijt aan gewillig luisterende raadsleden. Want dat was immers de opzet van de avond. Deze keer spraken de lokale bestuurders niet óver maar mét jongeren. En gingen jongeren met elkaar in discussie over hoe de boel in onze gemeente geregeld zou moeten worden. Daarbij vlogen uitspraken en oplossingen over de tafel die totnogtoe niet eerder in de raadszaal te horen waren.

 

Tijdens de jongerenavond speelde de vraag of Bunschoten nu wel of niet een drugsprobleem heeft, een belangrijke rol. De aanwezige jongeren gaven aan dat de lokale politici het gebruik en de verspreiding van drugs niet moeten onderschatten. Als waarschuwing lieten vrijwel alle jongeren namelijk weten dat ze nogal wat gebruikers en verslaafden kennen en dat het gebruik van drugs onder de uitgaansjeugd bijna gewoon is. Ook stelde één van de jongeren dat de “dealer-dichtheid” in ons dorp behoorlijk groot is. Verder werd er ook voor gewaarschuwd dat de beslotenheid van onze gemeenschap bij draagt aan een gemakkelijke verspreiding van drugs. Aan de ene kant kunnen we zaken weliswaar makkelijker buiten de deur houden, maar als er eenmaal iets -in dit geval drugs- binnen onze grenzen is gekomen, dan is verspreiding makkelijk, want iedereen kent iedereen. Deze uitspraken leidden bij de aanwezige raadsleden tot bezorgde blikken en tot de vraag of dit betekent dat juist Bunschoten een drugsprobleem heeft, of dat heel Nederland dit probleem heeft.

Ook jongerenwerkster Karina van Leeuwen wees er op niet te onderschatten hoe gemakkelijk drugs en alcohol onze samenleving binnen sluipen. In dit verband hield zij een sterk pleidooi richting gemeente om het drugsprobleem in kaart te brengen door onderzoek te doen naar het gebruik er van. Verder waren de jongeren van mening dat er op meerdere fronten aan bestrijding gedaan moet worden. Hierbij valt volgens hen te denken aan doorlopende voorlichting, hard optreden tegen dealers en begeleiding van gebruikers.

Tenslotte werd nog opgemerkt dat ouders hun kinderen niet door de straat op moeten laten voeden. Al met al voldoende stof voor de ChristenUnie raadsleden om zich de komende tijd over te buigen.

 

Het “eigen huis” was één van de andere druk besproken thema’s op de jongerenavond. Logisch, want wonen is immers een eerste levensbehoefte en vrijwel elke jongere wil vroeg of laat graag een eigen stek. Wat die wens betreft, is de situatie in Bunschoten echter al jarenlang zeer ongunstig; woningen zijn schaars en de prijzen torenhoog. In dat verband wilde de ChristenUnie fractie van de jongeren wel eens horen welke taak de gemeente daarin volgens hen heeft. Wellicht tot verrassing van sommige aanwezige raadsleden, gaven verschillende jongeren aan dat de gemeente niet hoeft te sponsoren, als ze maar wel gaat bouwen. Immers bij een (groot) tekort aan woningen en appartementen worden prijzen alleen maar opgedreven. En vaak profiteren maar enkelen van zwaar gesubsidieerde nieuwbouwhuizen, terwijl veel jongeren op zichzelf zijn aangewezen. Eén van de aanwezige jongeren wees ook nog op de in zijn ogen scheve situatie dat jongeren die hoog op de wachtlijst staan voor een huurwoning soms plotsklaps gepasseerd worden door mensen die in scheiding liggen. Hij verzocht de lokale bestuurders eens over het huidige beleid na te denken. Opvallend in deze discussie over wonen was ook dat de jongeren waarschuwden voor torenhoge flats omdat ze van mening zijn dat ons dorp een dorp moet blijven. Dit betekent volgens hen overigens niet dat we niet hoger dan drie lagen met kap mogen bouwen.

 

In de discussie over uitgaan, het uitgaanscentrum en vandalisme, bleek de belevingswereld van jongeren soms toch anders te zijn dan die van de (heel) wat oudere raadsleden. Terwijl sommige raadsleden aangaven dat ze in de nachtelijke uitgaans-uren niet op iedere plek in ons dorp alleen de straat op durven, bleken de jongeren daar heel wat onbezorgder over te denken. Volgens hen is het in Bunschoten in ieder geval heel wat veiliger dan in menige plaats in de omtrek. Waar wel schande van werd gesproken, was het spoor van vernielingen dat bijna wekelijks wordt aangericht. Hierbij past volgens de jongeren maar één middel; namelijk orde. Wat dat betreft waren jongeren en politici het er over eens dat slechts twee agenten per nacht veel te weinig is. De meningen over of overlast nu eenmaal bij wonen in een centrum hoort, liepen overigens ook nogal uiteen.