Stel je zelf eens kort voor

Ik ben Hans de Harder, 37 jaar en ik woon met mijn gezin sinds drie jaar weer in onze thuishaven. Ik ben een geboren en getogen Spakenburger, die vanwege mijn werk 10 jaar in Nijmegen heeft gewoond. En ik heb ervaren: je kunt een Spakenburger uit het dorp halen, maar het dorp haal je niet uit de Spakenburger.

Waarom de ChristenUnie? Hoe ben je er terecht gekomen?

De ChristenUnie is voor mij dé partij die wil meewerken aan ons land, aan onze provincie en aan ons dorp. De ChristenUnie spreekt uit dat zij politiek actief wil zijn vanuit de christelijke normen en waarden, maar verliest niet uit het oog dat ons land op alle lagen ook bestuurd moet worden met mensen die het geloof niet delen. Dat in onze wereld niet alle keuzes makkelijk zijn en er soms op buitengewoon lastige vraagstukken compromissen gesloten moeten worden. En als de ChristenUnie dan een lastig besluit uit moet leggen, dan verstoppen zij zich niet. De ChristenUnie is altijd eerlijk over het eigen standpunt en legt uit waarom er toch een ander besluit is genomen. Dat is volgens mij de enige juiste manier om vertrouwen terug te winnen in de politiek.

Ik ben betrokken geraakt bij de partij door mijn zus Renate. Zij was een tijdje raadslid in Bunschoten en lid van het landelijk bestuur. Ik ben toen zelf actief aan de slag gegaan in onze gemeente door bestuurslid te worden. Ongeveer 13 jaar geleden was ik verantwoordelijk voor de website, en nieuwsbrieven. Ik heb toen ook actief meegedraaid in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen.

Wat vind jij een belangrijk(e) punt(en) uit het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie?

Voor mij zijn dat op dit twee grote uitdagingen waar de provincie voor staat: de energietransitie en het vinden van een balans tussen de noodzaak om woningen te bouwen, ruimte te hebben voor boeren en de opdracht om goed voor de natuur en het landschap te zorgen. Het verkiezingsprogramma zoekt daar nadrukkelijk naar een balans en beschrijft dat de provincie daar veel zichtbaarder moet zijn en concrete stappen moet nemen. Voor de energietransitie wordt bijvoorbeeld een concreet percentage genoemd wat aan duurzame energie moet worden opgewekt. Daar wordt vervolgens ook wel duidelijk gesteld dat dan eerst gezocht moet worden naar de mogelijkheden om daken vol te leggen met zonnepanelen.

Ook vind ik het fijn dat onze gemeente meerdere keren expliciet genoemd wordt in het programma. Bijvoorbeeld bij één van de speerpunten: het behoud van de museumhaven met bottervloot. Maar ook rondom de overlast van de biogascentrale wordt een duidelijk standpunt ingenomen. Dat standpunt is gelukkig niet nieuw: de huidige fractie maakt zich daar al jaren druk om en hard voor.

Als je morgen 100.000 euro zou krijgen om te mogen besteden aan de inwoners van Bunschoten waar zou je dat dan aan besteden?

Aan ondersteuning van allerlei initiatieven die helpen bij onze gemeenschap. Ik denk aan de Genadebron die mensen in nood probeert te helpen, aan de kringloopwinkel en het repair café die verspilling tegen willen gaan, aan vrijwilligers die helpen in De Haven, aan mensen die omkijken naar kwetsbaren in hun eigen directe omgeving, enz. Volgens mij loopt ons dorp vol met mensen die willen bijdragen aan een betere gemeenschap. Al die initiatieven, klein of groot, verdienen ondersteuning.

Wat wil je nog meegeven aan de inwoners van Bunschoten?

Beoordeel de ander niet op de groep waarvan je denkt dat die persoon thuis hoort, bijvoorbeeld op basis van zijn of haar geboorteland, geloof of in dit dorp familie. Bij al die groepen horen vooroordelen, maar we zijn allemaal mensen. Kijk voorbij het vooroordeel over de groep en probeer de mens daarachter te leren kennen. De kans is groot dat je positief wordt verrast.