Raad stelt ankerpunten ruimhartig minimabeleid vast

Eurosmaandag 31 oktober 2016 22:54

Het is voor ieder van ons een taak om te zien naar hen die het moeilijk hebben en zo mogelijk de helpende hand te bieden. Daar waar de maatschappij dat laat liggen, ziet de ChristenUnie het als taak van de overheid een helpende hand te bieden. De ChristenUnie staat voor een ruimhartig minimabeleid. Dat hebben we zo ook afgesproken met het CDA en vastgelegd in het coalitieakkoord.

In de oktobervergadering heeft de gemeenteraad de ankerpunten voor het minimabeleid vastgesteld. Ankerpunten zijn de kaders waarbinnen nader te ontwikkelen minimaregelingen moeten blijven.  Het is de bedoeling om in het vierde kwartaal van 2016 enkele concrete minimaregelingen vast te stellen.

De ankerpunten dienen niet alleen om de kaders aan te geven, maar zijn ook nodig om de uitvoering van de minimaregelingen onder te kunnen brengen bij BBS, de uitvoeringsorganisatie van de gemeenten Baarn, Bunschoten en Soest.

Een belangrijk doel van minimabeleid is te voorkomen dat burgers op sportief, cultureel of maatschappelijk gebied worden buitengesloten. Buitensluiting ontstaat vaak wanneer er niet voldoende (besteedbaar) inkomen is om in de basisbehoeften te kunnen voorzien. Vooral kinderen zijn daarvan vaak de dupe, bijvoorbeeld als er niet voldoende geld is om ze te laten sporten of naar een verjaardagsfeestje te laten gaan. Bij de ontwikkeling en vormgeving van minimaregelingen wordt beoogd om de kracht van de samenleving – bijvoorbeeld kerken, de Genadebron, verenigingen, enz. – te benutten, zodat financiële ondersteuning daar wordt geboden waar het echt nodig is.

Minimaregelingen moeten overigens wel activeren en stimuleren om mee te gaan doen in de samenleving en zo mogelijk weer aan het werk te gaan. Financiële ondersteuning mag er ook niet toe leiden dat het aanvaarden van werk niet meer aantrekkelijk is; werk moet (blijven) lonen. Er komen speciale minimaregelingen voor kinderen van ouders met problematische schulden, of een langdurig laag inkomen, voor minima met hoge zorgkosten en voor gezinnen met een gemeentelijk schuldregelingtraject.

En last but not least moet een minimaregeling voor de burger bekend en laagdrempelig zijn.

« Terug