In het voorjaar van 2004 werd ik gekozen tot voorzitter van het bestuur van onze kiesvereniging. Door deze benoeming volgde ik Klaas van Dijk op. Met de afspraak dat ik voor één zittingsperiode deze functie aanvaardde, brak daarna een enerverende bestuursperiode aan, te meer daar de voorbereidingen in zicht kwamen voor de gemeenteraadsverkiezingen op 7 maart 2006. De samenstelling van de kandidatenlijst is altijd een stevige klus. Melis van de Groep werd onze lijsttrekker en tevens kandidaat wethouder. Het verkiezingsresultaat was boven verwachting, met als resultaat dat onze partij zelfs twee wethouders mocht leveren in de personen van Melis van de Groep en Willem Heinen. We kennen daaropvolgend de ambitie van onze huidige burgemeester ( van harte gegund ) en de veranderende positie van onze wethouder Willem Heinen. Het leveren van bestuurlijke mankracht richting het college bracht verschuiving teweeg in de samenstelling van de fractie, waarbij Wil Hop als nieuwe fractievoorzitter optrad, het laatste jaar opgevolgd door Arend Koelewijn.

Ik schets in een notendop bovenstaande situatie om aan te geven dat zulke personele verschuivingen een enorme druk geven op de bestuurlijke kwaliteiten, met name van de voorzitter. Het is voortdurend wikken en wegen om de juiste persoon op de juiste plaats te krijgen en daar bij het goede te doen en het goed te doen binnen de intermenselijke relaties. In dat hele proces werd ik gedragen en ondersteund door het bestuur.

Besturen van een kiesvereniging is een niet gemakkelijke klus. Tijdens een lokale verkiezingsperiode ervaar je als bestuur je verantwoordelijkheid en word je omringd door gemotiveerde mensen die proberen eruit te halen wat er wel en niet in zit. Dan ervaar je de verantwoordelijkheid van je positie en vraag je constant wijsheid van Boven om de juiste koers te varen.

Nadat de verkiezingskaarten zijn geschud en de posities zijn ingenomen, ervaar je binnen het bestuur een terugval in activiteit en dan heb je dezelfde wijsheid van Boven nodig om het elan en het enthousiasme te bewaren en te behouden. En dat is een geweldig karwei, temeer daar de politieke interesse bij de burgers verbleekt en nauwelijks leden gepord kunnen worden voor functies binnen het bestuursapparaat. Je zou het zo graag anders wensen, mede gezien dat ons prachtig dorp in politiek/ bestuurlijke zin behoefte heeft aan mensen die hun kwaliteiten beschikbaar willen stellen voor het gemeentelijk welzijn.  Daarbij geldt het dat onze ChristenUnie een bijzondere dimensie in zich heeft en dat is: te leven en te handelen bij een geopende Bijbel en van daaruit te bouwen aan een samenleving waar mensen zich kunnen ontplooien en tot hun recht kunnen komen.

Vanuit dat perspectief is het bestuur heel gelukkig en dankbaar dat in de persoon van Jef Landman een veelbelovend nieuwe bestuursvoorzitter is gevonden. Een persoon met jarenlange politieke ervaring en levensinzicht, oftewel een persoon die wil weten waar de klepel hangt en niet te beroerd is de trap op te klimmen. 

Ik wens Jef Gods zegen toe, met bestuur en fractie, en hoop dat vele leden en burgers zich gaan en blijven inzetten voor de ontwikkeling van ons dorp tot eer van God en tot heil van de samenleving.

Adieu!

Gijs Veldhuizen.